Ziall (7)

Zapraszam na najcudowniejszego bloga na świecie!
http://onedirection-nowezycie.blogspot.com/
Zarówno ten, jak i od Jagody jest cudowny.
Zapraszam do czytania i komentowania, dziewczyny naprawdę gienialnie piszą. A z tego, co wiem, już niedługo, bo w sobotę, jest rocznica ICH bloga. Najpiękniejszego opowiadania, na całej ziemi. (Bez obrazy, wszyscy, których blogi czytam, mają cudowne opowiadania, jednak te jest napiękniejsze <3)
Tak, więc zapraszam ;*
Część dedykowana Jagodzie. W końcu to Bro dla Ciebie, nie? xd

Enjoy!

--------------

Unikając, jak ognia mulata, czułem się dziwnie. On.. On.. Się we mnie zakochał. A ja wyszedłem z jego pokoju. A też go cholernie kocham. Co.. Co ja mam zrobić? Żałuję. Muszę go odzyskać. Albo raczej zdobyć. Mam nadzieję, że zrozumie, że byłem w szoku. Że także go kocham. Że żałuję.. Przechadzałem się po pokoju w tę i z powrotem z mętlikiem w głowie. A co jeśli nie będzie chciał mnie słuchać? Albo odepchnie? Jezu, Horan, głupi jesteś. O! Dawno Was nie słyszałem! Pięknie, znowu kłócę się z myślami. Zastanawiam się nad pójściem do szpitala. Dla mnie to nie jest normalnie. Choć, ja nie jestem normalny. Dobra, dość! Myśl, jak przeprosić Zayn'a. Uff.. To ciężkie. Myślenie boli.

*

A może by go zaprosić na kolację?!

-Debil- mruknąłem do siebie, a cały entuzjazm prysł, jak bańka mydlana.

Ciche pukanie do drzwi, na chwilę odwróciło moją uwagę od Malika.

-Proszę.

W drzwiach ujrzałem Liam'a.

-Cześć, możemy pogadać?

-Bien sûr.

Skrzywił się, chyba nie ogarnia francuskiego. Poklepałem zachęcająco miejsce, obok siebie, a Liam, uprzednio zamykając drzwi, wskoczył na posłanie.

-Alors?

-Możesz po angielsku, proszę?

Zaśmiałem się i ponowiłem pytanie, tym razem w języku zrozumiałym dla bruneta.

-Co wykombinowałeś?

-Ech.. Nic. Żałuję, że wczoraj wybiegłem z tamtego pokoju. Chciałbym go gdzieś zabrać, przeprosić, pocałować i przytulić.

-A może tam, gdzie byliście razem, we dwójkę, niedługo po założeniu zespołu?

-Mówisz o tej polanie?

-Nie wiem gdzie to było.

Hm.. Pomysł nie jest zły. Można by tam zawieść koszyk i ukryć go w tym drzewie. Można porozstawiać świeczki i zrobić romatyczny nastrój. Ale najpierw muszę go tam zaciągnąć. To nie powinno być trudne. Powiem, że chcę z nim pogadać i będzie dobrze.

Nawet nie wiem, kiedy Liam opuścił moją sypialnię, za bardzo zatraciłem się w wizji polany i naszej dwójki. Tak. Będzie cudownie. Wierzę w to.

*

Wysłałem Liam'a na polanę, by zawiózł świeczki i koszyk i ukrył to za liśćmi w drzewie. Wyjaśniłem mu drogę, bo chyba by nie trafił. Widok tam był nieziemski. Zwłaszcza nocą, o pełni księżyca. Choć z ukochaną osobą wszędzie było pięknie. Wrócił, szybciej, niżeli bym się tego spodziewał. Poszedłem więc po Zayn'a i poprosiłem o rozmowę. Ale nie w domu. Więc pojechaliśmy na polanę, na której pierwszy raz byliśmy razem. Na polanę pełną wspomnień, na polanę, na którą jeździliśmy często jako przyjaciele. Na polanę, na której się pokłóciliśmy i pogodziliśmy następnego dnia. Na polanę, na której kiedyś zasneliśmy wtuleni w siebie. Najpiękniejsza noc w moim życiu. Na polanę, na której wszystko się zaczęło. Na naszą polanę. Miejsce, w którym zacznie się wszystko na nowo. No, przynajmniej taką mam nadzieję. A ponoć nadzieja umiera ostatnia?

Larry4ever

-------

Hello, everybody!

What is it?

For me in order xd

Dobra, tu się kończy mój angielski. 

Nie no, żartuję. Umiem anglik, ale po co mam się popisywać? xd

Chciałam Wam powiedzieć, iż uroczyście przedstawiam Wam ostatnią część Ziall'a.

Został nam tylko epilog ;)

So close...

See You Tommorrow, Dear ;*
P.S. Gasz też jutro coś doda, przycisnę ją na lodowisku xD